Fifth Sunday after Pentecost—Feast of the Discovery of the Box of the Theotokos
Ե. ԿԻՐԱԿԻ ՀՈԳԵԳԱԼՈՒՍՏԷՆ ԵՏՔ
Isaiah 2:5-11; Romans 9:30-10:4; Matthew 13:24-30
Եսայի 2։5-11; Հռոմայեցիներուն 9։30-10։4; Մատթէոսի 13։24-30
Isaiah 2:5-11
Come, descendants of Jacob, let us walk in the light of the Lord.
The Day of the Lord
You, Lord, have abandoned your people, the descendants of Jacob.They are full of superstitions from the East; they practice divination like the Philistines and embrace pagan customs. Their land is full of silver and gold; there is no end to their treasures.Their land is full of horses; there is no end to their chariots. Their land is full of idols; they bow down to the work of their hands, to what their fingers have made. So people will be brought low and everyone humbled— do not forgive them. Go into the rocks, hide in the ground from the fearful presence of the Lord and the splendor of his majesty! The eyes of the arrogant will be humbled and human pride brought low;the Lord alone will be exalted in that day.
Եսայի 2:5-11
Եւ արդ, ո՛վ տուն Յակոբի, եկէք Տիրոջ լոյսովը քալենք: Որովհետեւ ահա Տէրը լքեց իր ժողովուրդը, Յակոբի տունը, քանի որ անոնք փղշտացիներուն պէս իրենց երկիրը կախարդներով լեցուցին առաջուան նման, եւ օտար ամուսնութիւններով խառնածին զաւակներ ծնան:
Իրենց երկիրը ոսկիով ու արծաթով լեցուեցաւ, թիւ չունին իրենց գանձերը. իրենց երկիրը ձիերով լեցուեցաւ, հաշիւ չունին իրենց ռազմակառքերը:
Երկիրը ձեռագործ գարշելի չաստուածներով լեցուեցաւ. կþերկրպագեն առարկաներու զորս իրենց մատներով շինեցին: Նուաստացաւ մարդ արարածը, ո՜րքան ստորնացաւ մարդը. մի՛ ներեր անոնց, Տէ՜ր:
Արդ, գացէք ժայռերու տակ ծածկուեցէք կամ ապաստանները մտէք, Տիրոջ ահարկու ներկայութենէն եւ անոր փառաւոր զօրութենէն փախչելու համար, երբոր անիկա գայ երկիրը հարուածելու:
Որովհետեւ հիմա Տէրը իր բարձունքէն կը նայի մարդոց խեղճութեան վրայ. բայց այն օրը մարդոց ամբարտաւանութիւնը պիտի խոնարհի եւ միայն Տէրը ի՛նք պիտի բարձրանայ:
Romans 9:30-10:4
What then are we to say? Gentiles, who did not strive for righteousness, have attained it, that is, righteousness through faith; but Israel, who did strive for the righteousness that is based on the law, did not succeed in fulfilling that law. Why not? Because they did not strive for it on the basis of faith, but as if it were based on works. They have stumbled over the stumbling stone, as it is written, “See, I am laying in Zion a stone that will make people stumble, a rock that will make them fall, and whoever believes in him will not be put to shame.”
Brothers and sisters, my heart’s desire and prayer to God for them is that they may be saved. I can testify that they have a zeal for God, but it is not enlightened. For, being ignorant of the righteousness that comes from God, and seeking to establish their own, they have not submitted to God’s righteousness. For Christ is the end of the law so that there may be righteousness for everyone who believes.
Հռոմայեցիներուն 9։30-10։4
Ուրեմն ի՞նչ կ’եզրակացնենք: Հեթանոսները, որոնք Աստուծոյ արդարութեան չէին հետեւեր՝ արդարացան, որովհետեւ Քրիստոսի հաւատացին. մինչդեռ Իսրայէլի ժողովուրդը չարդարացաւ Մովսէսի Օրէնքին միջոցաւ, որ տրուած էր՝ մարդիկը արդարացնելու համար: Ինչո՞ւ: Որովհետեւ չհաւատաց Քրիստոսի, եւ կը կարծէր թէ Օրէնքին գործադրութեամբը պիտի արդարանայ: Ատիկա իսկ պատճառ եղաւ որ գլորին «գայթակղութեան առիթ հանդիսացող քար»ին վրայ, այսինքն՝ Քրիստոսի, որուն համար մարգարէութեան մէջ գրուած է.-
«Ահա ես Սիոնի մէջ կը դնեմ քար մը՝
որ գլորումի առիթ պիտի ըլլայ, ժայռ մը՝
որ գայթակղութեան առիթ պիտի հանդիսանայ:
Բայց անոր հաւատացողը յուսախաբ պիտի չըլլայ»:
Եղբայրնե՛ր, սրտանց կը մաղթեմ եւ կ’աղօթեմ որ Աստուած փրկէ Իսրայէլացիները, որովհետեւ կրնամ իրենց մասին վկայել, թէ Աստուծոյ հանդէպ նախանձախնդիր են. միայն թէ այս նախանձախնդրութիւնը հիմնուած չէ Աստուծոյ ճշմարիտ ծանօթութեան վրայ: Անոնք չհասկցան, թէ Աստուած ի՛նչ ձեւով կ’ուզէր արդարացնել մարդիկը: Արդարանալու իրենց հասկցած ձեւին կառչեցան եւ ուստի չընդունեցին Աստուծոյ արդարութեան ուղին: Մինչդեռ Քրիստոսով Օրէնքը իր վախճանին հասած է եւ միայն Քրիստոսի հաւատացողը կ’արդարանայ:
Matthew 13:24-30
He put before them another parable: “The kingdom of heaven may be compared to someone who sowed good seed in his field; but while everybody was asleep, an enemy came and sowed weeds among the wheat, and then went away. So when the plants came up and bore grain, then the weeds appeared as well. And the slaves of the householder came and said to him, ‘Master, did you not sow good seed in your field? Where, then, did these weeds come from? He answered, ‘An enemy has done this.’ The slaves said to him, ‘Then do you want us to go and gather them?’ But he replied, ‘No; for in gathering the weeds you would uproot the wheat along with them. Let both of them grow together until the harvest; and at harvest time I will tell the reapers, Collect the weeds first and bind them in bundles to be burned, but gather the wheat into my barn.’”
Մատթէոսի 13։24-30
Յիսուս ուրիշ առակ մըն ալ խօսեցաւ անոնց ու ըսաւ.
– Մարդ մը լաւ սերմեր ցանեց իր արտին մէջ: Գիշեր մը, երբ ամէն մարդ քնացած էր, անոր թշնամին եկաւ եւ որոմ ցանեց ցորենին մէջ ու գնաց: Երբ սերմերը աճեցան եւ սկսան հասկ կազմել, այն ատեն որոմն ալ երեւցաւ: Տանտիրոջ ծառաները եկան եւ ըսին անոր. «Տէ՛ր, դուն միայն լաւ սերմեր չցանեցի՞ր արտիդ մէջ. ուրկէ՞ հապա եկաւ որոմը»: Անիկա պատասխանեց. «Ասիկա թշնամի մարդու գործ է»: Ծառաները ըսին. «Կ’ուզե՞ս որ երթանք եւ որոմը քաղենք»: «Ո՛չ,- պատասխանեց տէրը,- որպէսզի չըլլայ թէ որոմը քաղած ատեն ցորենն ալ միասին արմատախիլ ընէք: Ձգեցէք որ երկուքն ալ միասին աճին մինչեւ հունձքի ժամանակը. այն ատեն հնձուորներուն կ’ըսեմ.- Նախ որոմը քաղեցէք, խուրձեր կազմեցէք այրելու համար, եւ ապա քաղեցէք ցորենը եւ ամբարեցէք շտեմարաններուս մէջ»:
Commentaires