ԿԱՐՄԻՐ ԿԻՐԱԿԻ (GAR MIR)
RED SUNDAY
Առաքեալներու Գործերը 13:16-43; 1 Պետրոս 5:1-14; Յովհաննէս 5:19-30
Acts 13.16-43; 1 Peter 5.1-14; John 5.19-30
Առաքեալներու Գործերը 13:16-43
Պօղոս ոտքի ելաւ, ձեռքով նշան ըրաւ որպէսզի լռեն, եւ ըսաւ. – Ո՜վ Իսրայէլացիներ եւ աստուածավախ մարդիկ, մտի՛կ ըրէք: Այս ժողովուրդին՝ Իսրայէլի Աստուածը, ընտրեց մեր հայրերը, բարձրացուց մեր ժողովուրդը՝ որ Եգիպտոսի մէջ որպէս պանդուխտ կ’ապրէր, եւ իր մեծ զօրութեամբ զանոնք հոնկէ հանեց: Շուրջ քառասուն տարի անապատին մէջ կերակրեց զանոնք: Ապա Քանաան երկրի բնակիչ եօթը ազգերը պարտութեան մատնելով՝ անոնց երկիրը մեր ժողովուրդին տուաւ որպէս ժառանգութիւն: Այս բոլորը եղան մօտաւորապէս չորս հարիւր յիսուն տարիներու ընթացքին: Այնուհետեւ դատաւորներ տուաւ անոնց, մինչեւ Սամուէլ մարգարէի ժամանակը, երբ մեր ժողովուրդը թագաւոր ուզեց, եւ Աստուած թագաւոր կարգեց Սաւուղը, Կիսի որդին, որ Բենիամինի ցեղէն էր, քառասուն տարուան համար: Սաւուղէն ետք անոնց վրայ թագաւոր կարգեց Դաւիթը, որուն մասին նաեւ վկայեց, ըսելով. «Դաւիթը, Յեսսէի որդին, սրտիս խօսող անձն է, որ ամբողջութեամբ իմ կամքս պիտի կատարէ»: Անոր սերունդէն էր որ Աստուած Իսրայէլի տուաւ իր խոստացած Փրկիչը՝ Յիսուսը: Բայց նախքան անոր հրապարակ գալը, Յովհաննէս Իսրայէլի ամբողջ ժողովուրդին կը քարոզէր որ ապաշխարեն եւ մկրտուին: Եւ իր պաշտօնը լրացնելու ժամանակ, Յովհաննէս ըսաւ. «Ո՞վ կը կարծէք զիս: Ես ձեր սպասած անձը չեմ: Ահա ինձմէ ետք կու գայ անիկա, որուն կօշիկները հանելու իսկ արժանի չեմ ես»:
Եղբայրնե՛ր, Աբրահամեան տոհմի զաւակներ եւ ձեր մէջ գտնուող աստուածավա՛խ մարդիկ. փրկութեան այս պատգամը Աստուած ձեզի՛ ղրկեց: Որովհետեւ Երուսաղէմի բնակիչները եւ իրենց իշխանները չճանչցան Յիսուսը, եւ զայն դատապարտելով՝ կատարած եղան խօսքը մարգարէներուն, որ ամէն Շաբաթ օր կը կարդային: Եւ թէպէտ մահուան արժանի յանցանք մը չգտան անոր վրայ, սակայն Պիղատոսէն պահանջեցին որ սպաննուի: Երբ անոր մասին բոլոր գրուածները կատարած եղան, զայն խաչէն իջեցուցին եւ գերեզման դրին: Բայց Աստուած զայն մեռելներէն յարուցանեց, եւ Յիսուս բազմաթիւ օրեր երեւցաւ անոնց՝ որոնք իրեն հետ Գալիլեայէն Երուսաղէմ եկած էին, եւ որոնք հիմա իր վկաներն են ժողովուրդին առջեւ: Մենք ալ, ահա, ձեզի կ’աւետենք, թէ Աստուած մեր հայրերուն տուած իր խոստումը կատարեց մեր օրերուն, որ անոնց որդիներն ենք: Այդ խոստումը կատարեց՝ Յիսուսը յարուցանելով, ինչպէս երկրորդ սաղմոսին մէջ ալ գրուած է. «Իմ որդիս ես դուն, այսօր քեզ ծնայ»: Նոյն այն իրողութիւնը, որ Աստուած զայն մեռելներէն յարուցանեց եւ անիկա այլեւս բնաւ մահ պիտի չտեսնէ, խոստում մըն է՝ մեզի ուղղուած, որովհետեւ Աստուած այսպէս կ’ըսէ. «Ձեզի պիտի տամ այն իսկական եւ սուրբ օրհնութիւնը, որ Դաւիթի խոստացայ», եւ ինչպէս ուրիշ սաղմոսի մը մէջ Սաղմոսագիրը կ’ըսէ. «Պիտի չթողուս որ քու ծառայիդ մարմինը փտութիւն տեսնէ»: Արդ, Դաւիթ իր սերունդին մէջ Աստուծոյ ծառայելէ ետք մեռաւ եւ իր հայրերուն քով թաղուեցաւ, եւ իր մարմինը փտեցաւ: Բայց Աստուած յարուցանեց Յիսուսը, որուն մարմինը փտութիւն չտեսաւ: Ուստի իմացէ՛ք, եղբայրնե՛ր, Յիսուսի միջոցաւ մեղքերու թողութիւն կը քարոզուի ձեզի: Ով որ անոր կը հաւատայ՝ կ’արդարանայ իր բոլոր մեղքերէն, որոնցմէ չկրցաք արդարանալ Մովսէսի Օրէնքին միջոցաւ: Զգոյշ եղէք ուրեմն, որ ձեր վրայ չգայ այն՝ ինչ որ մարգարէները կ’ըսեն.- «Տեսէ՛ք, ո՛վ արհամարհողներ, զարմացէք եւ կորսուեցէք. որովհետեւ ձեր օրերուն այնպիսի գործ մը պիտի ընեմ, որուն պիտի չհաւատաք, նոյնիսկ երբ մէկը պատմէ ձեզի»: Երբ Բառնաբաս ու Պօղոս ժողովարանէն դուրս ելան, մարդիկ կ’աղաչէին որ միւս Շաբաթ օր եւս նոյն նիւթին մասին խօսին: Ժողովուրդին ցրուելէն ետք, բազմաթիւ Հրեաներ եւ հրէութեան դարձած բարեպաշտ օտարազգիներ հետեւեցան Պօղոսի եւ Բառնաբասի, որոնք անոնց հետ խօսեցան եւ համոզեցին զանոնք, որ շարունակեն Աստուծոյ շնորհքին մէջ մնալ:
Acts 13.16-43
So, Paul stood up and with a gesture began to speak: ‘You Israelites, and others who fear God, listen. The God of this people Israel chose our ancestors and made the people great during their stay in the land of Egypt, and with uplifted arm he led them out of it. For about forty years he put up with them in the wilderness. After he had destroyed seven nations in the land of Canaan, he gave them their land as an inheritance for about four hundred and fifty years. After that, he gave them judges until the time of the prophet Samuel. Then they asked for a king; and God gave them Saul son of Kish, a man of the tribe of Benjamin, who reigned for forty years. When he had removed him, he made David their king. In his testimony about him, he said, “I have found David, son of Jesse, to be a man after my heart, who will carry out all my wishes.” Of this man’s posterity God has brought to Israel a Savior, Jesus, as he promised; before his coming John had already proclaimed a baptism of repentance to all the people of Israel. And as John was finishing his work, he said, “What do you suppose that I am? I am not he. No, but one is coming after me; I am not worthy to untie the thong of the sandals on his feet.”‘My brothers, you descendants of Abraham’s family, and others who fear God, to us the message of this salvation has been sent. Because the residents of Jerusalem and their leaders did not recognize him or understand the words of the prophets that are read every sabbath, they fulfilled those words by condemning him. Even though they found no cause for a sentence of death, they asked Pilate to have him killed. When they had carried out everything that was written about him, they took him down from the tree and laid him in a tomb. But God raised him from the dead, and for many days he appeared to those who came up with him from Galilee to Jerusalem, and they are now his witnesses to the people. And we bring you the good news that what God promised to our ancestors he has fulfilled for us, their children, by raising Jesus as also it is written in the second psalm, “You are my son; today I have begotten you.” As to his raising him from the dead, no more to return to corruption, he has spoken in this way, “I will give you the holy promises made to David.” Therefore, he has also said in another psalm, “You will not let your Holy One experience corruption.”For David, after he had served the purpose of God in his own generation, died, was laid beside his ancestors, and experienced corruption; but he whom God raised up experienced no corruption. Let it be known to you therefore, my brothers, that through this man forgiveness of sins is proclaimed to you; by this Jesus everyone who believes is set free from all those sins from which you could not be freed by the law of Moses. Beware, therefore, that what the prophets said does not happen to you: “Look, you scoffers! Be amazed and perish, for in your days, I am doing a work, a work that you will never believe, even if someone tells you.”’ As Paul and Barnabas were going out, the people urged them to speak about these things again the next sabbath. When the meeting of the synagogue broke up, many Jews and devout converts to Judaism followed Paul and Barnabas, who spoke to them and urged them to continue in the grace of God.
1 Պետրոս 5:1-14
Երէցնե՛ր, որպէս երիցակից մը՝ որ ձեզի պէս վկայ եմ Քրիստոսի չարչարանքներուն եւ ձեզի հետ ալ մասնակից պիտի ըլլամ գալիք փառքին որ պիտի յայտնուի, կ’աղաչե՜մ, ձեզի վստահուած Աստուծոյ հօտը արածեցէք ո՛չ թէ իբր պարտադրանք կատարելով վերակացութեան ձեր պաշտօնը, այլ՝ կամաւորաբար, ինչպէս Աստուած կ’ուզէ: Ո՛չ թէ դրամի սիրոյն, այլ՝ յօժարութեամբ: Ո՛չ թէ ձեզի վստահուած մարդոց պարտադրելով ձեր անձերը, այլ, օրինակ ըլլալով ձեր հօտին, որպէսզի երբ Հովուապետը յայտնուի՝ անթառամ փառքի պսակը ընդունիք: Նոյնպէս ալ դուք, երիտասարդնե՛ր, հնազանդ եղէք ծերերուն: Բոլորդ ալ խոնարհաբար ծառայեցէք իրարու, որովհետեւ՝ ինչպէս Սուրբ գիրքը կ’ըսէ.- «Աստուած հակառակ է ամբարտաւաններուն, մինչ խոնարհներուն շնորհք կու տայ»:
Հետեւաբար Աստուծոյ հզօր ձեռքին տակ խոնարհեցէք, որպէսզի երբ յարմար ժամանակը գայ՝ ձեզ բարձրացնէ: Ձեր հոգերը Աստուծոյ ձգեցէք, որովհետեւ ինքը կը հոգայ ձեր մասին: Արթուն եւ պատրաստ եղէք, որովհետեւ ձեր թշնամին՝ Սատանան, առիւծի պէս մռնչելով կը շրջի եւ կլլելու համար մէկը կը փնտռէ: Հաստատուն հաւատքով դէմ դրէք անոր, գիտնալով որ աշխարհի մէջ բոլոր ձեր եղբայրներն ալ նոյն չարչարանքներէն կ’անցնին: Եւ բոլոր շնորհքներուն պարգեւիչը՝ Աստուած, որ Քրիստոս Յիսուսի միջոցաւ իր յաւիտենական փառքին կանչեց ձեզ, նկատի ունենալով որ չափով մը մասնակից եղաք Յիսուսի չարչարանքներուն, պիտի կազդուրէ, զօրացնէ եւ ամուր հիմերու վրայ հաստատէ ձեզ: Յաւիտեան ի՛րն են իշխանութիւնն ու փառքը: Ամէն: Այս հակիրճ նամակը ձեզի գրեցի Սիղուանոսի ձեռքով, որ ըստ իս, մեր հաւատարիմ եղբայրներէն է, որպէսզի քաջալերեմ ձեզ եւ վստահեցնեմ՝ թէ Քրիստոսի չարչարակից ըլլալը Աստուծմէ տրուած իսկական շնորհք մըն է, որ դուք կը վայելէք ապահովաբար: Այստեղ, Բաբելոնի մէջ գտնուող եկեղեցին, որ ձեր ընտրելակիցն է, կ’ողջունէ ձեզ: Նոյնպէս բարեւներ Մարկոսէն՝ իմ որդիէս: Սիրոյ համբոյրով ողջունեցէք իրար: Խաղաղութի՜ւն ձեր բոլորին, որ Քրիստոս Յիսուսի միացած էք: Ամէն:
1 Peter 5.1-14
Now as an elder myself and a witness of the sufferings of Christ, as well as one who shares in the glory to be revealed, I exhort the elders among you to tend the flock of God that is in your charge, exercising the oversight, not under compulsion but willingly, as God would have you do it—not for sordid gain but eagerly. Do not lord it over those in your charge but be examples to the flock. And when the chief shepherd appears, you will win the crown of glory that never fades away. In the same way, you who are younger must accept the authority of the elders. And all of you must clothe yourselves with humility in your dealings with one another, for ‘God opposes the proud but gives grace to the humble.’ Humble yourselves therefore under the mighty hand of God, so that he may exalt you in due time. Cast all your anxiety on him because he cares for you. Discipline yourselves; keep alert. Like a roaring lion your adversary, the devil prowls around, looking for someone to devour. Resist him, steadfast in your faith, for you know that your brothers and sisters throughout the world are undergoing the same kinds of suffering. And after you have suffered for a little while, the God of all grace, who has called you to his eternal glory in Christ, will himself restore, support, strengthen, and establish you. To him be the power forever and ever. Amen. Through Silvanus, whom I consider a faithful brother, I have written this short letter to encourage you, and to testify that this is the true grace of God. Stand fast in it. Your sister church in Babylon, chosen together with you, sends you greetings; and so, does my son Mark. Greet one another with a kiss of love.
Peace to all of you who are in Christ.
Յովհաննէս 5:19-30
Յիսուս ըսաւ անոնց.
– Հաստատ գիտցէք, թէ Մարդու Որդին ինք իրմէ ոչինչ կը կատարէ, այլ կը կատարէ միայն այն՝ ինչ որ կը տեսնէ թէ Հայրը կը կատարէ: Որովհետեւ ինչ որ Հայրը կը գործէ, Որդին ալ նոյնը կը գործէ: Հայրը կը սիրէ Որդին եւ անոր ցոյց կու տայ ինչ որ ինք կը կատարէ: Տակաւին ձեր տեսածներէն աւելի սքանչելի գործեր ալ ցոյց պիտի տայ Որդիին, այնպէս որ դուք պիտի զարմանաք: Ինչպէս որ Հայրը մեռելները կը յարուցանէ եւ կեանք կու տայ անոնց, նոյնպէս ալ Որդին կեանք կու տայ իր ուզածներուն: Եւ Հայրը ոեւէ մէկը չի դատեր, այլ դատելու իշխանութիւնը ամբողջութեամբ յանձնած է Որդիին, որպէսզի բոլորն ալ պատուեն Որդին, ինչպէս որ Հայրը կը պատուեն: Ան որ չի պատուեր Որդին, չի պատուեր Հայրը որ զայն ղրկած է:
Լաւ գիտցէք, ով որ իմ խօսքերս կը լսէ եւ կը հաւատայ անոր՝ որ զիս ղրկեց, յաւիտենական կեանք ունի եւ պիտի չդատապարտուի, որովհետեւ արդէն իսկ մահէն կեանքի անցած է: Հաստա՛տ գիտցէք, ժամանակ կու գայ եւ արդէն իսկ եկած է, երբ մեռելները Աստուծոյ Որդիին ձայնը պիտի լսեն եւ լսողները պիտի ապրին: Որովհետեւ, ինչպէս որ Հայրը կեանք պարգեւելու զօրութիւնը ունի իր մէջ, այդ զօրութիւնը տուած է նաեւ Որդիին: Նոյնպէս ալ դատելու իշխանութիւնը տուաւ Որդիին, որովհետեւ անիկա Մարդու Որդին է: Ուրեմն մի՛ զարմանաք որ ըսի, թէ ահա կու գայ ժամանակը, երբ բոլոր անոնք որոնք գերեզմաններու մէջ են՝ պիտի լսեն անոր ձայնը եւ դուրս գան. անոնք որ բարիք գործած են՝ յարութիւն պիտի առնեն եւ ապրին, իսկ անոնք որ չարիք գործած են՝ յարութիւն պիտի առնեն եւ դատապարտուին: Ես ինձմէ չեմ կրնար դատել, այլ կը դատեմ այնպէս՝ ինչպէս Հօրմէս կը լսեմ. եւ ուրեմն իմ դատաստանս արդար է, որովհետեւ կը գործադրեմ ո՛չ թէ իմ կամքս, այլ կամքը անոր՝ որ զիս ղրկեց:
John 5.19-30
Jesus said to them, ‘Very truly, I tell you, the Son can do nothing on his own, but only what he sees the Father doing; for whatever the Father does, the Son does likewise. The Father loves the Son and shows him all that he himself is doing, and he will show him greater works than these so that you will be astonished. 21 Indeed, just as the Father raises the dead and gives them life, so also the Son gives life to whomsoever he wishes. The Father judges no one but has given all judgment to the Son, so that all may honor the Son just as they honor the Father. Anyone who does not honor the Son does not honor the Father who sent him. Very truly, I tell you, anyone, who hears my word and believes him who sent me has eternal life and does not come under judgment but has passed from death to life. ‘Very truly, I tell you, the hour is coming, and is now here, when the dead will hear the voice of the Son of God, and those who hear will live. For just as the Father has life in himself, so he has granted the Son also to have life in himself, and he has given him authority to execute judgment because he is the Son of Man. Do not be astonished at this; for the hour is coming when all who are in their graves will hear his voice and will come out—those who have done good, to the resurrection of life, and those who have done evil, to the resurrection of condemnation.‘I can do nothing on my own. As I hear, I judge; and my judgment is just because I seek to do not my own will but the will of him who sent me.
Comments