Գ. ԿԻՐԱԿԻ ՅԻՍՆԱԿԻ
(Ս. ՅԱԿՈԲԻ ՊԱՀՈՑ ԲԱՐԵԿԵՆԴԱՆ)
THIRD SUNDAY OF ADVENT
(EVE OF THE FEAST OF ST. HAGOP/ JACOB)
Եսայի 37:14-38; 2 Թեսաղոնիկեցիներուն 1:1-12; Ղուկաս 14:12-24
Isaiah 37:14-38; 2 Thessalonians 1:1-12; Luke 14:12-24
Եսայի 37:14-38
Եզեկիա պատգամաւորներուն ձեռքէն առաւ նամակը, եւ կարդալէ ետք գնաց Տիրոջ տաճարը մտաւ եւ Տիրոջ առջեւ փռեց զայն: Ապա Եզեկիա Տիրոջ աղօթեց, ըսելով. «Ո՜վ Երկնաւոր Զօրքերու Տէր, Իսրայէլի Աստուածը, որ քերովբէներէն վեր կը նստիս. դո՛ւն ես միակ Աստուածը աշխարհի բոլոր թագաւորութեանց, որովհետեւ երկինք ու երկիր դո՛ւն ստեղծեցիր: Ականջ տուր եւ լսէ՛, Տէ՛ր, նայէ եւ տե՛ս այն պատգամը որ Սենեքերիմ թագաւորը ղրկեց՝ նախատելու համար քեզ, որ կենդանի Աստուածն ես: Իրաւ է որ Ասորեստանի թագաւորները ամբողջ աշխարհը աւերեցին եւ բոլոր ժողովուրդներու կուռքերը այրեցին, որովհետեւ անոնք աստուածներ չէին, այլ մարդոց ձեռքով շինուած փայտ ու քար էին եւ ուստի փճացան: Բայց դուն, ո՛վ Տէր, մեր Աստուածը, ազատէ՛ մեզ անոր ձեռքէն, որպէսզի աշխարհի բոլոր թագաւորութիւնները ճանչնան թէ միայն դո՛ւն ես Աստուածը»:
Այն ատեն Աստուած Ամոսի որդի Եսային ղրկեց Եզեկիային մօտ, եւ անիկա գալով, ըսաւ. «Այսպէս կ’ըսէ Տէրը, Իսրայէլի Աստուածը.- Լսեցի ինչ որ աղօթքով խնդրեցիր ինձմէ Ասորեստանի Սենեքերիմ թագաւորին համար: Ահա, Աստուած այսպէս կþըսէ անոր. Սիոն քաղաքը, որ չկրցար գրաւել, պիտի անարգէ եւ արհամարհէ քեզ, Երուսաղէմի բնակչութիւնը պիտի հեգնէ ու ծաղրէ քեզ:
Գիտե՞ս դուն՝ ո՛վ նախատեցիր ու գրգռեցիր, որո՛ւ դէմ յոխորտացիր. դուն արհամարհանքով նայեցար Իսրայէլի Սուրբ Աստուծոյն որ բարձունքներուն մէջ կը բնակի. քու պատգամաւորներուդ միջոցաւ Տէ՛րը նախատեցիր: Պարծենալով ըսիր. Իմ բազմաթիւ կառքերովս մինչեւ լեռներու կատարը բարձրացայ, մինչեւ Լիբանանի գագաթները ելայ եւ կոտրեցի անոր մայրիներուն հպարտութիւնը, անոր նոճիներուն գեղեցկութիւնը, եւ հասայ մինչեւ հեռաւոր խորքը անտառին:
Ուզած տեղս կամուրջ նետեցի եւ ուզած տեղս գետերն ու լիճերը ցամքեցուցի: Չե՞ս լսած թէ աշխարհը ե՛ս ստեղծեցի կանուխէն եւ ե՛ս կարգաւորեցի զայն ժամանակի սկիզբէն. եւ հիմա ե՛ս ուզեցի որ դուն ազգերն ու իրենց ամրոցները աւերես. ե՛ս էի քաղաքներու եւ բերդերու բնակիչները ձեռքդ յանձնողը: Ձեռքս վերցուցի անոնց վրայէն, եւ իսկոյն չորցան, տանիքին չորցած խոտին պէս եղան, կամ՝ հունձքէն առաջ չորցած սէզին պէս:
Արդ, ես գիտեմ՝ դուն ո՛ւր կը հանգչիս, դէպի ո՛ւր կ’երթաս եւ ուրկէ կու գաս: Ինծի հանդէպ արտայայտած քու զայրոյթիդ եւ թափած դառնութեանդ համար՝ բերանակապ պիտի անցընեմ դունչիդ, սանձ պիտի դնեմ կզակիդ, եւ քեզ եկած ճամբովդ ետ պիտի դարձնեմ»:
Իսկ քեզի, ո՛վ Եզեկիա, Տէրը այսպէս կ’ըսէ. «Հետեւեալը քեզի նշան թող ըլլայ.- այս տարի անցեալ տարուան ցանքը պիտի ուտէք, իսկ գալ տարի՝ ինչ որ մնացած գտնէք. երբ երրորդ տարին գայ՝ պիտի սերմանէք ու հնձէք, այգի պիտի տնկէք եւ անոր պտուղը վայելէք: Հրէաստանի ժողովուրդին մնացորդը դարձեալ արմատ պիտի նետէ իր հողին վրայ եւ պտուղ պիտի տայ:
Այդ մնացորդը՝ Երուսաղէմ ապաստանողները պիտի ըլլան, որոնք իրենց փրկութիւնը պիտի գտնեն Սիոն լերան վրայ»: Երկնաւոր Զօրքերու Տէրը նախանձախնդրութեամբ պիտի կատարէ այս խոստումները: Այդ պատճառով ալ, Տէրը այսպէս կ’ըսէ Ասորեստանի թագաւորին մասին. «Անիկա այս քաղաքը պիտի չմտնէ. ո՛չ նետ պիտի արձակէ ասոր վրայ, ո՛չ վահաններով պիտի յարձակի եւ ո՛չ ալ պատնէշներով քաղաքը պիտի պաշարէ. եկած ճամբով ետ պիտի երթայ եւ այս քաղաքը պիտի չմտնէ: Ես պիտի պաշտպանեմ եւ ազատեմ այս քաղաքը, ինծի եւ իմ ծառայիս՝ Դաւիթին համար»,- կ’ըսէ Տէրը:
Նոյն գիշերն իսկ Տիրոջ հրեշտակը եկաւ եւ ասորեստանցիներու բանակէն հարիւր ութսունհինգ հազար մարդ կոտորեց. բանակայինները երբ առաւօտուն ելան, զանոնք բոլորը մեռած գտան: Սենեքերիմ թագաւոր հոնկէ ելաւ եւ վերադարձաւ իր տունը, Նինուէ: Եւ երբ օր մը իր հովանաւոր աստուծոյն՝ Նասրաքի տաճարին մէջ երկրպագութիւն կþընէր, իր երկու զաւակները՝ Ադրամելէք եւ Սանասար, զինք սուրով սպաննեցին եւ փախան Հայաստան գացին: Իսկ Սենեքերիմի տեղ թագաւորեց իր տղան՝ Ասորդանը:
Isaiah 37:14-38
And Hezekiah received the letter from the hand of the messengers and read it, and Hezekiah went up to the house of the LORD and spread it before the Lord. Then Hezekiah prayed to the Lord, saying: “O Lord of hosts, God of Israel, the One who dwells between the cherubim, you are God, You alone, of all the kingdoms of the earth. You have made heaven and earth. Incline Your ear, O Lord, and hear; open Your eyes, O Lord, and see; and hear all the words of Sennacherib, which he has sent to reproach the living God. Truly, Lord, the kings of Assyria have laid waste all the nations and their lands and have cast their gods into the fire, for they were not gods, but the work of men’s hands—wood and stone. Therefore, they destroyed them. Now therefore, O Lord our God, save us from his hand, that all the kingdoms of the earth may know that You are the Lord, you alone.” Then Isaiah, the son of Amoz, sent to Hezekiah, saying, “Thus says the Lord God of Israel, ‘Because you have prayed to Me against Sennacherib king of Assyria, this is the word which the Lord has spoken concerning him: “The virgin, the daughter of Zion, has despised you, laughed you to scorn; The daughter of Jerusalem Has shaken her head behind your back! “Whom have you reproached and blasphemed? Against whom have you raised your voice and lifted up your eyes on high? Against the Holy One of Israel. By your servants, you have reproached the Lord and said, ‘By the multitude of my chariots I have come up to the height of the mountains, To the limits of Lebanon; I will cut down its tall cedars and its choice cypress trees; I will enter its farthest height, To its fruitful forest. I have dug and drunk water, and with the soles of my feet, I have dried up All the brooks of defense.’ “Did you not hear long ago How I made it, from ancient times that I formed it? Now I have brought it to pass, that you should be for crushing fortified cities into heaps of ruins. Therefore, their inhabitants had little power; They were dismayed and confounded; They were as the grass of the field and the green herb, As the grass on the housetops And grain blighted before it is grown. “But I know your dwelling place, your going out and your coming in, And your rage against Me. Because your rage against Me and your tumult Have come up to My ears, Therefore I will put My hook in your nose And My bridle in your lips, And I will turn you back by the way which you came.”’ “This shall be a sign to you: You shall eat this year such as grows of itself, And the second year what springs from the same; Also, in the third year sow and reap, plant vineyards and eat the fruit of them. And the remnant who have escaped of the house of Judah Shall again take root downward and bear fruit upward. For out of Jerusalem shall go a remnant and those who escape from Mount Zion. The zeal of the Lord of hosts will do this. “Therefore, thus says the Lord concerning the king of Assyria:
‘He shall not come into this city, nor shoot an arrow there, nor come before it with shield, nor build a siege mound against it. By the way that he came, By the same shall he return; And he shall not come into this city,’ says the Lord. ‘For I will defend this city, to save it For My own sake and for My servant David’s sake.’”
Then the angel of the Lord went out and killed in the camp of the Assyrians one hundred and eighty-five thousand, and when people arose early in the morning, there were the corpses—all dead. So, Sennacherib, king of Assyria, departed and went away, returned home, and remained at Nineveh. Now it came to pass, as he was worshiping in the house of Nisroch, his god, that his sons Adrammelech and Sharezer struck him down with the sword, and they escaped into the land of Ararat. Then Esarhaddon, his son, reigned in his place.
2 Թեսաղոնիկեցիներուն 1:1-12
Մենք՝ Պօղոս, Սիղուանոս եւ Տիմոթէոս, կը գրենք ձե զի՝ Թեսաղոնիկեցիներու եկեղեցիին, որ մեր Հօր Աստուծոյ եւ Տէր Յիսուս Քրիստոսի կը պատկանի: Թող Աստուած՝ մեր Հայրը եւ Տէր Յիսուս Քրիստոս շնորհք եւ խաղաղութիւն պարգեւեն ձեզի:
Եղբայրնե՛ր, պարտք կը զգանք եւ արդար կը գտնենք ձեզի համար միշտ գոհութիւն յայտնել Աստուծոյ, որովհետեւ ձեր հաւատքը հետզհետէ աւելի կ’աճի եւ ձեզմէ իւրաքանչիւրին սէրը իրարու հանդէպ աւելի կը խորանայ: Աստուծոյ եկեղեցիներուն մէջ մենք կը պարծենանք ձեզմով, այն համբերութեան եւ հաւատքին համար, որ դուք ցուցաբերեցիք ձեր կրած բոլոր հալածանքներուն եւ նեղութիւններուն մէջ:
Ձեր համբերութիւնն ու հաւատքը ապացոյցը պիտի ըլլան Աստուծոյ արդար դատաստանին, որովհետեւ դուք արժանի պիտի ըլլաք Աստուծոյ արքայութեան, որուն համար այդքան կը տանջուիք: Արդարեւ, Աստուծոյ համար արդարութիւն պիտի ըլլայ ձեզ չարչարողները տանջանքով պատժել, իսկ ձեզի՝ տանջուածներուդ, հանգիստ պարգեւել մեզի հետ միասին, երբ մեր Տէրը` Յիսուս, հրեշտակներու իր բանակով երկինքէն յայտնուի: Անիկա բոցավառ կրակով պիտի պատժէ անոնք՝ որոնք կը մերժեն զԱստուած ճանչնալ եւ հնազանդիլ մեր Տիրոջ Յիսուս Քրիստոսի Աւետարանին: Այն օրը, այդպիսիները յաւիտենական մահուամբ պիտի պատժուին, զրկուելով Տիրոջ ներկայութենէն եւ անոր փառաւոր զօրութենէն, երբ անիկա գայ իր սուրբերուն մէջ փառաւորուելու եւ բոլոր իրեն հաւատացողներուն հիացումին առարկան ըլլալու:
Այն օրը դո՛ւք ալ անոնց մէջ պիտի ըլլաք, որովհետեւ հաւատացիք մեր տուած վկայութեան: Ահա թէ ինչու՝ միշտ կ’աղօթենք ձեզի համար, որպէսզի Աստուած ձեզ արժանի ընէ այդ կոչումին, իր զօրութեամբ կատարէ ձեր բոլոր բարի փափաքները եւ արդիւնաւորէ ձեր հաւատքը, որպէսզի ձեզմով փառաւորուի մեր Տէր Յիսուս Քրիստոսի անունը, եւ դուք փառաւորուիք իրմով, մեր Աստուծոյն եւ Տիրոջ Յիսուս Քրիստոսի պարգեւած շնորհքովը:
2 Thessalonians 1:1-12
Paul, Silvanus, and Timothy, To the church of the Thessalonians in God our Father and the Lord Jesus Christ: Grace to you and peace from God our Father and the Lord Jesus Christ. We are bound to thank God always for you, brethren, as it is fitting, because your faith grows exceedingly, and the love of every one of you all abounds toward each other, so that we ourselves boast of you among the churches of God for your patience and faith in all your persecutions and tribulations that you endure, which is manifest evidence of the righteous judgment of God, that you may be counted worthy of the kingdom of God, for which you also suffer; since it is a righteous thing with God to repay with tribulation those who trouble you, and to give you who are troubled rest with us when the Lord Jesus is revealed from heaven with His mighty angels, in flaming fire taking vengeance on those who do not know God, and on those who do not obey the gospel of our Lord Jesus Christ. These shall be punished with everlasting destruction from the presence of the Lord and from the glory of His power, when He comes, in that Day, to be glorified in His saints and to be admired among all those who believe because our testimony among you was believed.
Therefore, we also pray always for you that our God would count you worthy of this calling and fulfill all the good pleasure of His goodness and the work of faith with power, that the name of our Lord Jesus Christ may be glorified in you, and you in Him, according to the grace of our God and the Lord Jesus Christ.
Ղուկաս 14:12-24
Ապա Յիսուս տանտիրոջ ըսաւ.
– Երբ ճաշի կամ ընթրիքի հրաւէր կու տաս, մի՛ կանչեր բարեկամներդ կամ եղբայրներդ, ազգականներդ եւ հարուստ դրացիներդ, որպէսզի չըլլայ որ անոնք ալ քու հրաւէրիդ փոխարէն քեզ հրաւիրեն, եւ այս ձեւով քեզի հատուցում կատարած ըլլան: Ընդհակառակը, երբ ճաշկերոյթ կու տաս, կանչէ աղքատներն ու խեղանդամները, կաղերն ու կոյրերը, եւ այն ատեն երանելի պիտի ըլլաս, որովհետեւ անոնք փոխարէնը քեզի հատուցանելիք ոչինչ ունին: Եւ գիտցած եղիր, որ քու հատուցումդ պիտի ստանաս արդարներու յարութեան ժամանակ:
Երբ սեղանակիցներէն մէկը այս խօսքերը լսեց, ըսաւ Յիսուսի.
– Երանի՜ անոր որ Աստուծոյ արքայութեան մէջ ճաշ պիտի ուտէ:
Յիսուս անոր հետեւեալ առակը պատմեց.
– Մարդ մը կար, որ մեծ ընթրիք մը սարքեց եւ շատեր հրաւիրեց: Ընթրիքի ժամուն իր ծառան ղրկեց, որպէսզի հրաւիրեալներուն ըսէ. «Եկէք, ամէն ինչ պատրաստ է արդէն»: Հրաւիրեալները սկսան մէկ առ մէկ հրաժարիլ: Առաջինը ըսաւ. «Արտ մը գնեցի, պէտք է երթամ եւ տեսնեմ զայն, հետեւաբար կը խնդրեմ որ ներողամիտ գտնուի»: Միւսը ըսաւ. «Հինգ զոյգ եզ գնեցի, պէտք է երթամ փորձեմ զանոնք, հետեւաբար կը խնդրեմ որ ներողամիտ գտնուի»: Ուրիշ մը ըսաւ. «Տակաւին նոր ամուսնացայ, հետեւաբար չեմ կրնար գալ»: Ծառան վերադարձաւ եւ իր տիրոջ պատմեց անոնց ըսածները: Այն ատեն տանտէրը վրդոված, ըսաւ ծառային. «Անմիջապէս քաղաք գնա՛ եւ հրապարակներուն ու փողոցներուն մէջ որքան որ աղքատ, խեղանդամ, կաղ եւ կոյր տեսնես՝ բոլորն ալ հոս բեր»: Քիչ ետք ծառան վերադառնալով իր տիրոջ ըսաւ. «Տէ՛ր, հրամանդ կատարեցի, բայց տակաւին տեղ կայ»: Տէրը ծառային հրամայեց. «Քաղաքէն դո՛ւրս գնա եւ ճամբաներուն վրայ ու դաշտերուն մէջ ո՛վ որ գտնես՝ ստիպէ որ գայ, որպէսզի տունս լեցուի: Կ’ըսեմ ձեզի, որ առաջին հրաւիրեալներէն ո՛չ մէկը իմ ընթրիքէս պիտի ճաշակէ»:
Luke 14:12-24
Then He also said to him who invited Him, “When you give a dinner or a supper, do not ask your friends, your brothers, your relatives, nor rich neighbors, lest they also invite you back, and you be repaid. But when you give a feast, invite the poor, the maimed, the lame, the blind. And you will be blessed because they cannot repay you; for you shall be repaid at the resurrection of the just.”
Now, when one of those who sat at the table with Him heard these things, he said to Him, “Blessed is he who shall eat bread in the kingdom of God!”
Then He said to him, “A certain man gave a great supper and invited many and sent his servant at supper time to say to those who were invited, ‘Come, for all things are now ready.’ But they all, with one accord, began to make excuses. The first said to him, ‘I have bought a piece of ground, and I must go and see it. I ask you to have me excused.’ And another said, ‘I have bought five yoke of oxen, and I am going to test them. I ask you to have me excused.’ Still another said, ‘I have married a wife, and therefore I cannot come.’ So that servant came and reported these things to his master. Then the master of the house, being angry, said to his servant, ‘Go out quickly into the streets and lanes of the city, and bring in here the poor and the maimed and the lame and the blind.’ And the servant said, ‘Master, it is done as you commanded, and still there is room.’ Then the master said to the servant, ‘Go out into the highways and hedges, and compel them to come in, that my house may be filled. For I say to you that none of those men who were invited shall taste my supper.’”