ԵՐԿՐՈՐԴ ԾԱՂԿԱԶԱՐԴ
SECOND PALM SUNDAY
Առաքեալներու Գործերը 23:12-35; 1 Յովհաննէս 5:13-21; Յովհաննէս 12:12-23
Acts 23:12-35; 1 John 5:13-21; John 12:12-23
Առաքեալներու Գործերը 23:12-35
Յաջորդ առաւօտ, կարգ մը Հրեաներ իրարու քով եկան եւ իրենք զիրենք նզովքի տակ դնելով՝ երդում ըրին չուտել ու չխմել, մինչեւ չսպաննեն Պօղոսը: Քառասուն հոգիէն աւելի էին այս երդումը ընողները: Ասոնք մօտեցան աւագ քահանաներուն ու երէցներուն եւ ըսին.
– Մենք մեզ նզովքի տակ դնելով երդում ըրինք՝ բան չճաշակել, մինչեւ Պօղոսը չսպաննենք: Դուք Ատեանին անունով հազարապետին լուր ղրկեցէք որ զայն ձեզի ղրկէ, պատճառաբանելով՝ թէ կ’ուզէք իր մասին աւելի ստոյգ տեղեկութիւն ունենալ: Իսկ մենք պատրաստ կ’ըլլանք արդէն, եւ անիկա տակաւին հոս չհասած՝ կը սպաննենք զինք: Պօղոսի քրոջ տղան այս դաւադրութիւնը իմանալով, եկաւ զօրանոց եւ Պօղոսին պատմեց: Պօղոս հարիւրապետներէն մէկը կանչելով, ըսաւ.
– Այս պատանին հազարապետին տար, որովհետեւ իրեն ըսելիք մը ունի: Հարիւրապետը զայն հազարապետին տարաւ եւ ըսաւ.
– Բանտարկեալ Պօղոսը զիս կանչեց եւ խնդրեց որ այս պատանին քեզի բերեմ, որովհետեւ քեզի ըսելիք մը ունի: Հազարապետը պատանիին ձեռքէն բռնելով մէկ կողմ տարաւ եւ հարցուց.
– Ի՞նչ ունիս ինծի ըսելիք: Պատանին ըսաւ.
– Հրեաները համաձայնեցան քեզմէ խնդրել, որ վաղը Պօղոսը Ատեան ղրկես, որպէս թէ աւելի մանրակրկիտ հարցու-փորձելու համար զայն: Բայց մտիկ մի՛ ըներ իրենց. որովհետեւ իրենց մէջէն քառասունէ աւելի մարդիկ իրենք զիրենք նզովքի տակ դնելով երդում ըրած են չուտել ու չխմել՝ մինչեւ չսպաննեն զայն. եւ հիմա դարան մտած ու պատրաստ՝ կը սպասեն քու հրամանիդ: Հազարապետը պատանին ճամբեց, պատուիրելով.
– Ոեւէ մէկուն մի՛ ըսեր ինչ որ ինծի յայտնեցիր: Ապա հազարապետը հարիւրապետներէն երկու հոգի կանչելով, ըսաւ.
– Երկու հարիւր հետեւակ, եօթանասուն հեծեալ եւ երկու հարիւր տիգաւոր զինուորներ թող պատրաստ ըլլան գիշերուան ժամը իննին դէպի Կեսարիա ճամբայ ելլելու: Պօղոսին համար ալ գրաստ պատրաստեցէք եւ զայն ապահով կերպով Ֆելիքս կառավարիչին հասցուցէք: Նամակ մըն ալ գրեց, հետեւեալ բովանդակութեամբ.- «Կլաւդիոս Լիսիասի կողմէ՝ նորին գերազանցութիւն Ֆելիքս կառավարիչին: Ողջոյն»: «Հրեաներ բռներ էին այս մարդը եւ զինք սպաննելու վրայ էին: Իմանալով որ Հռոմայեցի է, վրայ հասայ եւ զինք ազատեցի: Ուզեցի գիտնալ թէ ի՛նչ յանցանքով կ’ամբաստանեն զինք. ուստի իրենց Ատեանը տարի զինք. եւ հասկցայ թէ իրենց Օրէնքին վերաբերող խնդիրներու համար կ’ամբաստանեն. այսինքն՝ մահուան կամ բանտարկութեան արժանի յանցանք մը չունի: Բայց երբ ինծի իմացուցին՝ թէ Հրեաներ դաւ մը լարած են իր կեանքին դէմ, զայն իսկոյն քեզի ղրկեցի, հրամայելով որ ամբաստանողները քեզի ներկայացնեն իրենց ըսելիքները: Ողջ եղիր»: Հազարապետին հրամանին համաձայն, հետեւակ զինուորները առին Պօղոսը եւ գիշերով Անտիպատրիս փոխադրեցին, եւ յաջորդ օրը զայն իրենց ընկերացող հեծեալներուն յանձնելով՝ իրենք զօրանոց վերադարձան: Հեծեալները Կեսարիա հասան եւ նամակը կառավարիչին տալով՝ Պօղոսն ալ անոր ներկայացուցին: Կառավարիչը նամակը կարդաց եւ Պօղոսին հարցուց թէ կայսրութեան ո՛ր նահանգէն է. եւ հասկնալէ ետք թէ Կիլիկիայէն է, ըսաւ.
– Երբ որ քեզ ամբաստանողները գան, կը լսեմ քեզ: Եւ հրամայեց որ զայն Հերովդէսի ապարանքին մէջ պահեն:
Acts 23:12-35
In the morning the Jews joined in a conspiracy and bound themselves by an oath neither to eat nor drink until they had killed Paul. There were more than forty who joined in this conspiracy. They went to the chief priests and elders and said, “We have strictly bound ourselves by an oath to taste no food until we have killed Paul. Now then, you and the council must notify the tribune to bring him down to you, on the pretext that you want to make a more thorough examination of his case. And we are ready to do away with him before he arrives.”
Now the son of Paul’s sister heard about the ambush, so he went and gained entrance to the barracks and told Paul. Paul called one of the centurions and said, “Take this young man to the tribune, for he has something to report to him.” So, he took him, brought him to the tribune, and said, “The prisoner Paul called me and asked me to bring this young man to you; he has something to tell you.” The tribune took him by the hand, drew him aside privately, and asked, “What is it that you have to report to me?” He answered, “The Jews have agreed to ask you to bring Paul down to the council tomorrow, as though they were going to inquire more thoroughly into his case. But do not be persuaded by them, for more than forty of their men are lying in ambush for him. They have bound themselves by an oath neither to eat nor drink until they kill him. They are ready now and are waiting for your consent.” So, the tribune dismissed the young man, ordering him, “Tell no one that you have informed me of this.”
Then he summoned two of the centurions and said, “Get ready to leave by nine o’clock tonight for Caesarea with two hundred soldiers, seventy horsemen, and two hundred spearmen. Also, provide mounts for Paul to ride and take him safely to Felix the governor.” He wrote a letter to this effect: “Claudius Lysias to His Excellency Governor Felix, greetings. This man was seized by the Jews and was about to be killed by them, but when I had learned that he was a Roman, I came with the guard and rescued him. Since I wanted to know the charge for which they accused him, I had him brought to their council. I found that he was accused concerning questions of their law but was charged with nothing deserving of death or imprisonment. When I was informed that there would be a plot against the man, I sent him to you at once, ordering his accusers also to state before you what they have against him.”
So, the soldiers, according to their instructions, took Paul and brought him during the night to Antipatris. The next day they let the horsemen go on with him, while they returned to the barracks. When they came to Caesarea and delivered the letter to the governor, they presented Paul also before him. On reading the letter, he asked what province he belonged to, and when he learned that he was from Cilicia, he said, “I will give you a hearing when your accusers arrive.” Then he ordered that he be kept under guard in Herod’s headquarters.
1 Յովհաննէս 5:13-21
Ասիկա գրեցի ձեզի, Աստուծոյ Որդիին հաւատացողներուդ, որպէսզի գիտակցիք՝ թէ յաւիտենական կեանք ունիք:
Ուստի համարձակ կերպով կը դիմենք Աստուծոյ, այն վստահութեամբ՝ որ երբ իր կամքին համաձայն բան մը խնդրենք, կը լսէ մեզ: Եւ երբ գիտենք թէ մեր խնդրանքները կը լսէ, գիտենք նաեւ՝ թէ պիտի ստանանք ինչ որ կը խնդրենք իրմէ:
Երբ մէկը տեսնէ, թէ իր հաւատացեալ եղբայրներէն մէկը գործեց մեղք մը որ մահացու չէ, թող աղօթէ՛ Աստուծոյ՝ որ կեանք տայ անոր: Ասիկա կ’ըսեմ միայն անոնց համար՝ որոնց մեղքերը մահացու չեն, որովհետեւ մահացու մեղքեր ալ կան, որոնց համար չեմ ըսեր որ աղօթէ: Ամէն անիրաւութիւն մեղք է, բայց ամէն մեղք մահացու չէ:
Գիտենք, թէ ով որ Աստուծմէ ծնած է՝ չի մեղանչեր, այլ Աստուծոյ ծնունդը՝ Քրիստոս, կը պահպանէ զայն, եւ Չարը անոր չի մօտենար: Թէպէտ ամբողջ աշխարհը Չարին ենթակայ ըլլայ, մենք գիտենք թէ Աստուծմէ ենք: Եւ գիտենք՝ թէ Աստուծոյ Որդին եկաւ ու բացաւ մեր միտքերը, որպէսզի ճանչնանք ճշմարիտ Աստուածը: Մենք միացած ենք ճշմարիտ Աստուծոյ եւ անոր Որդիին՝ Յիսուս Քրիստոսի: Ա՛ն է ճշմարիտ Աստուածը եւ յաւիտենական կեանքը: Որդեակնե՛ր, դուք ձեզ կուռքերէ հեռո՛ւ պահեցէք:
1 John 5:13-21
I write these things to you who believe in the name of the Son of God, so that you may know that you have eternal life.
And this is the boldness we have in him, that if we ask anything according to his will, he hears us. And if we know that he hears us in whatever we ask, we know that we have obtained the requests made of him. If you see your brother or sister committing what is not a deadly sin, you will ask, and God will give life to such a one—to those whose sin is not deadly. There is sin that is deadly; I do not say that you should pray about that. All wrongdoing is sin, but there is sin that is not deadly.
We know that those who are born of God do not sin, but the one who was born of God protects them, and the evil one does not touch them. We know that we are God’s children and that the whole world lies under the power of the evil one. And we know that the Son of God has come and has given us understanding so that we may know him who is true; and we are in him who is true, in his Son Jesus Christ. He is the true God and eternal life. Little children, keep yourselves from idols.
Յովհաննէս 12:12-23
Յաջորդ օր, ժողովուրդի մեծ բազմութիւն մը, որ Զատիկի տօնին առիթով Երուսաղէմ եկած էր, երբ լսեց թէ Յիսուս Երուսաղէմ կու գայ, արմաւենիի ճիւղեր առաւ եւ Յիսուսը դիմաւորելու ելաւ, բարձրաձայն աղաղակելով.
«Ովսաննա՜, օրհնեա՜լ ըլլայ ան՝ որ կու գայ Տիրոջ անունով, Իսրայէլի թագաւորը»:
Յիսուս էշ մը գտնելով՝ նստաւ անոր վրայ, ինչպէս որ Սուրբ գիրքերուն մէջ գրուած է.-
«Մի՛ վախնար, ո՜վ Երուսաղէմ, Սիոնի՛ աղջիկ. ահա թագաւորդ քեզի կու գայ իշու մը աւանակին վրայ նստած»:
Յիսուսի աշակերտները այս բոլորը չհասկցան ատենին, բայց երբ Յիսուս փառաւորուեցաւ՝ այն ատեն յիշեցին, թէ այս կատարուածները Յիսուսի համար գրուած էին եւ իրենք այդ գրուածն էր որ կատարեցին: Բոլոր անոնք, որոնք Յիսուսի հետ էին՝ երբ անիկա Ղազարոսը կանչեց գերեզմանէն եւ զայն մեռելներէն յարուցանեց, այդ մասին վկայութիւն կու տային: Այդ իսկ պատճառով Երուսաղէմ գտնուողները բոլորն ալ զինք դիմաւորելու ելան, որովհետեւ լսած էին, թէ ի՛նչպէս անիկա յարութեան հրաշքը գործած էր: Իսկ Փարիսեցիները իրարու կ’ըսէին.
– Կը տեսնէ՞ք որ բան մըն ալ չենք կրնար ընել. ահա ամբողջ աշխարհը իրեն կը հետեւի: Տօնին առիթով կարգ մը Յոյներ ալ եկած էին Երուսաղէմ՝ Աստուծոյ երկրպագելու: Անոնք մօտեցան Փիլիպպոսի, որ Գալիլեայի Բեթսայիդա քաղաքէն էր, եւ աղաչելով ըսին.
– Տէ՛ր, կ’ուզենք Յիսուսը տեսնել: Փիլիպպոս եկաւ Անդրէասին ըսաւ եւ երկուքը միասին Յիսուսի ներկայացուցին անոնց խնդրանքը:
Յիսուս պատասխանեց անոնց.
– Ահա Մարդու Որդիին փառաւորուելու ժամը հասաւ:
John 12:12-23
The next day the great crowd that had come to the festival heard that Jesus was coming to Jerusalem. So, they took branches of palm trees and went out to meet him, shouting,
“Hosanna!Blessed is the one who comes in the name of the Lord— the King of Israel!”
Jesus found a young donkey and sat on it, as it is written: “Do not be afraid, daughter of Zion.Look, your king is coming, sitting on a donkey’s colt!”
His disciples did not understand these things at first, but when Jesus was glorified, then they remembered that these things had been written of him and had been done to him. So, the crowd that had been with him when he called Lazarus out of the tomb and raised him from the dead continued to testify. It was also because they heard that he had performed this sign that the crowd went to meet him. The Pharisees then said to one another, “You see, you can do nothing. Look, the world has gone after him!”
Now among those who went up to worship at the festival were some Greeks. They came to Philip, who was from Bethsaida in Galilee, and said to him, “Sir, we wish to see Jesus.” Philip went and told Andrew, then Andrew and Philip went and told Jesus. Jesus answered them, “The hour has come for the Son of Man to be glorified.
コメント