Ա. Կիրակի Ծնունդէն Ետք
FIRST SUNDAY AFTER NATIVITY (OCTAVE)
Եսայի 54:1-14; 1 Տիմոթէոս 1:1-11; Յովհաննէս 2:1-11
Isaiah 54:1-14; 1 Timothy 1:1-11; John 2:1-11
Եսայի 54:1-14
Ուրախացիր, Երուսաղէմ, դուն՝ ամուլդ, որ չէիր ծնաներ. ցնծութեամբ երգէ եւ աղաղակէ, դուն որ չէիր երկներ, որովհետեւ դուն, ամլութեան պատճառով լքուածդ աւելի շատ զաւակ պիտի ունենաս քան ամուսին ունեցողը,- կ’ըսէ Տէրը: Ընդարձակէ՛ վրանիդ տարածութիւնը, ընդլայնէ պատերը, տեղ մի՛ խնայեր. չուանները երկարէ, ցիցերը ամրացուր, որովհետեւ ամէն ուղղութեամբ պիտի տարածուիս շուտով, քու սերունդդ ազգերու պիտի տիրէ եւ անոնց լքած քաղաքները պիտի շինէ ու լեցնէ:
Մի՛ վախնար, այլեւս ամօթով պիտի չմնաս. մի՛ ամչնար, այլեւս պիտի չնախատուիս. ամլութեանդ յաւիտենական ամօթը պիտի մոռնաս, այրիութեանդ նախատինքը բնաւ պիտի չյիշես, որովհետեւ Ստեղծիչդ քեզի ամուսին պիտի ըլլայ. Ան՝ որուն անունն է՝ ԵՐԿՆԱՅԻՆ ԶՕՐՔԵՐՈՒ ՏԷՐ, Իսրայէլի սուրբ Աստուածը՝ որ պիտի փրկէ քեզ եւ ամբողջ աշխարհին ալ Աստուածը պիտի կոչուի: Լքուած եւ վշտահար կին մը չէի՞ր, կամ մերժուած նորահարս մը չէի՞ր, երբ Տէրը քեզ կանչեց: Արդ, Աստուած կ’ըսէ. «թէպէտ կարճ ժամանակ մը քեզ լքեցի, բայց ողորմութեամբ եւ սիրով քեզ պիտի ընդունիմ: Բարկութեան պահուն կարճ ատեն մը երես դարձուցի քեզմէ, բայց յաւիտենական սիրովս պիտի գթամ քեզի,- կ’ըսէ Տէրը, փրկիչդ: «Ինչպէս ժամանակին ջրհեղեղէն ետք Նոյին երդում ըրի՝ այլեւս բնաւ երկիրը չպատժել ջրհեղեղով, նոյնպէս ալ հիմա կ’երդնում որ բարկութեամբս պիտի չպատժեմ քեզ:
Լեռները կրնան կորսուիլ եւ բլուրները չքանալ, բայց ողորմութիւնս անպակաս պիտի ըլլայ քու վրայէդ, խաղաղութեան ուխտս անսասան պիտի մնայ,- կ’ըսէ ողորմած Տէրը: Ո՜վ Երուսաղէմ, փոթորիկէն զարնուած անմխիթար տառապեալ, հաշտութիւն պիտի ընեմ հետդ, որպէսզի մխիթարուիս. ահա ես քու հիմերդ շափիւղայ քարերով պիտի դնեմ, պատերդ՝ կարկեհան քարերով, աշտարակներդ կարմիր յակինթներով պիտի կանգնեմ, դռներդ՝ բիւրեղէ, եւ շուրջդ պարիսպ պիտի քաշեմ ընտիր եւ թանկագին քարերով: Բոլոր որդիներդ Աստուծմէ ուսած պիտի ըլլան, զաւակներդ մնայուն խաղաղութիւն պիտի վայելեն, եւ դուն արդարութեան մէջ պիտի հաստատուիս»:
Isaiah 54:1-14
Sing, O barren one who did not bear; burst into song and shout, you who have not been in labour! For the children of the desolate woman will be more than the children of her that is married, says the Lord. Enlarge the site of your tent, and let the curtains of your habitations be stretched out; do not hold back; lengthen your cords and strengthen your stakes. For you will spread out to the right and to the left, and your descendants will possess the nations and will settle the desolate towns. Do not fear, for you will not be ashamed; do not be discouraged, for you will not suffer disgrace; for you will forget the shame of your youth, and the disgrace of your widowhood you will remember no more. For your Maker is your husband, the Lord of hosts is his name; the Holy One of Israel is your Redeemer, the God of the whole earth he is called. For the Lord has called you like a wife forsaken and grieved in spirit, like the wife of a man’s youth when she is cast off, says your God. For a brief moment I abandoned you, but with great compassion I will gather you. In overflowing wrath for a moment I hid my face from you, but with everlasting love I will have compassion on you, says the Lord, your Redeemer. This is like the days of Noah to me: Just as I swore that the waters of Noah would never again go over the earth, so I have sworn that I will not be angry with you and will not rebuke you. For the mountains may depart and the hills be removed, but my steadfast love shall not depart from you, and my covenant of peace shall not be removed, says the Lord, who has compassion on you. O afflicted one, storm-tossed, and not comforted, I am about to set your stones in antimony, and lay your foundations with sapphires. I will make your pinnacles of rubies, your gates of jewels, and all your wall of precious stones. All your children shall be taught by the Lord, and great shall be the prosperity of your children. In righteousness you shall be established; you shall be far from oppression, for you shall not fear; and from terror, for it shall not come near you.
1 Տիմոթէոս 1:1-11
Ես՝ Պօղոս, որ Քրիստոս Յիսուսի առաքեալն եմ՝ մեր փրկիչ Աստուծոյ եւ մեր յոյսը եղող Քրիստոս Յիսուսի հրամանով, քեզի՛ կը գրեմ, հաւատքի հարազատ որդիս, Տիմոթէոս: Թող Հայրն Աստուած եւ մեր Տէրը Քրիստոս Յիսուս՝ շնորհք, ողորմութիւն եւ խաղաղութիւն պարգեւեն քեզի:
Երբ Մակեդոնիա կ’երթայի, խնդրեցի որ Եփեսոս մնաս եւ խօսիս քանի մը հոգիներու, որպէսզի դադրին օտար վարդապետութիւններ ուսուցանելէ եւ չզբաղին սկիզբ ու վերջ չունեցող առասպելներով եւ ազգահամարներով, որոնք վէճերու դուռ կը բանան, փոխանակ օգնելու մարդոց հաւատքին եւ Աստուծոյ ծրագրին իրականացման: Գերագոյն պատուիրանը սէրն է. անարատ սրտէ, մաքուր խղճմտանքէ եւ անկեղծ հաւատքէն բղխած սէրը: Շատեր այս պատուէրները մոռցած, դատարկ վիճաբանութեանց մէջ մտնելով՝ մեզի Օրէնք սորվեցնելու ելեր են, մինչդեռ ո՛չ իրենց խօսածը գիտեն, ո՛չ ալ Աստուծոյ Օրէնքը, որուն մասին այնքան վստահութեամբ կը ճառեն:
Գիտենք թէ Օրէնքը լաւ է՝ երբ պէտք եղած ձեւով գործադրուի: Սակայն գիտենք նաեւ, թէ Օրէնքը արդարներուն համար դրուած չէ, այլ՝ անօրէններուն եւ անհնազանդներուն, ամբարիշտներուն ու մեղաւորներուն, սրբութիւնները ոտնակոխ ընողներուն ու պիղծերուն, հայր ու մայր անարգողներուն, մարդասպաններուն, պոռնկութիւն ընողներուն, արուագէտներուն, մարդ առեւանգողներուն, ստախօսներուն, սուտ երդում ընողներուն, եւ բոլոր այն արարքներուն համար, որոնք հակառակ են իմ փոխանցած առողջ ուսուցումներուս. պատուէրներու՝ որոնք համաձայն են երանելի Աստուծոյ փառքը պատմող Աւետարանին, որ ես հաւատարմօրէն քարոզեցի:
1 Timothy 1:1-11
Paul, an apostle of Christ Jesus by the command of God our Saviour and of Christ Jesus our hope, To Timothy, my loyal child in the faith: Grace, mercy, and peace from God the Father and Christ Jesus our Lord. I urge you, as I did when I was on my way to Macedonia, to remain in Ephesus so that you may instruct certain people not to teach any different doctrine, and not to occupy themselves with myths and endless genealogies that promote speculations rather than the divine training[a] that is known by faith. But the aim of such instruction is love that comes from a pure heart, a good conscience, and sincere faith. Some people have deviated from these and turned to meaningless talk, desiring to be teachers of the law, without understanding either what they are saying or the things about which they make assertions. Now we know that the law is good, if one uses it legitimately. This means understanding that the law is laid down not for the innocent but for the lawless and disobedient, for the godless and sinful, for the unholy and profane, for those who kill their father or mother, for murderers, fornicators, sodomites, slave-traders, liars, perjurers, and whatever else is contrary to the sound teaching that conforms to the glorious gospel of the blessed God, which he entrusted to me.
Յովհաննէս 2:1-11
Յիսուսի Գալիլեա հասնելուն երրորդ օրը հարսանիք մը կար Կանա քաղաքին մէջ, եւ Յիսուսի մայրը հոն էր: Յիսուս եւ իր աշակերտներն ալ հրաւիրուած էին հարսանիքին: Երբ գինին պակսեցաւ, Յիսուսի մայրը իրեն ըսաւ. – Գինի չունին:
– Մա՜յր, մեզի ի՛նչ,- պատասխանեց Յիսուս,- իմ ժամանակս տակաւին չէ՛ հասած: Սակայն իր մայրը ըսաւ սպասաւորներուն. – Ինչ որ ըսէ ձեզի, կատարեցէ՛ք:
Հրեաներու ծիսական մաքրութեան սովորութեան համաձայն, հոն քարէ վեց կարասներ կային, որոնցմէ իւրաքանչիւրը ութսունէն հարիւր լիթր կ’առնէր: Յիսուս ըսաւ սպասաւորներուն. – Կարասները ջուրով լեցուցէք: Եւ սպասաւորները լեցուցին մինչեւ բերան: Յետոյ ըսաւ անոնց. – Հիմա առէք եւ սեղանապետին տարէք: Անոնք ալ տարին: Սեղանապետը համտեսեց գինիի փոխուած ջուրը, բայց չգիտցաւ թէ ուրկէ էր. թէեւ սպասաւորները, որոնք ջուրը լեցուցած էին, գիտէին: Այն ատեն սեղանապետը փեսային ըսաւ. – Ամէն մարդ նախ ընտիր գինին կը հրամցնէ, իսկ երբ գինովնան՝ այն ատեն հասարակը, մինչ դուն ընտիր գինին պահեր ես մինչեւ հիմա: Յիսուս իր այս առաջին հրաշքը կատարեց Գալիլեայի Կանա քաղաքին մէջ: Հոն ան իր փառքը յայտնեց, եւ աշակերտները հաւատացին իրեն:
John 2:1-11
On the third day there was a wedding in Cana of Galilee, and the mother of Jesus was there. Jesus and his disciples had also been invited to the wedding. When the wine gave out, the mother of Jesus said to him, ‘They have no wine.’ And Jesus said to her, ‘Woman, what concern is that to you and to me? My hour has not yet come.’ 5 His mother said to the servants, ‘Do whatever he tells you.’ Now standing there were six stone water-jars for the Jewish rites of purification, each holding twenty or thirty gallons. Jesus said to them, ‘Fill the jars with water.’ And they filled them up to the brim. He said to them, ‘Now draw some out, and take it to the chief steward.’ So they took it. When the steward tasted the water that had become wine, and did not know where it came from (though the servants who had drawn the water knew), the steward called the bridegroom and said to him, ‘Everyone serves the good wine first, and then the inferior wine after the guests have become drunk. But you have kept the good wine until now.’ Jesus did this, the first of his signs, in Cana of Galilee, and revealed his glory; and his disciples believed in him.
Komentar